De feestdagen sluipen weer zachtjes binnen — die knusse tijd van lichtjes, dekentjes, warme drankjes en… ja… de grote vraag waar mijn oren elk jaar meteen van omhoog gaan:
welke kerstboom is dit jaar eigenlijk het meest duurzaam?

De mensen in huis hadden het er de laatste tijd vaak over aan de keukentafel. Ik lag eronder — zogenaamd slapend — maar luisterde natuurlijk naar ieder woord. Dat is precies wat ik zo fijn vind aan onze Future First-reis: we leren samen. Geen experts die vertellen hoe het moet, maar gewoon nieuwsgierige mensen (en één hond) die stap voor stap proberen om bewuste keuzes te maken.

Dus kom gezellig met me mee. Laten we de bekende kerstboomopties eens rustig bekijken en zien welke het beste past als je de feestdagen graag zowel magisch als vriendelijk voor de planeet wilt houden. En aan het eind laat ik je zien wat wij dit jaar hebben gedaan — iets verrassend eenvoudigs, onverwacht mooi en héél, héél duurzaam.

Kunstkerstbomen

Ik geef het eerlijk toe: mijn eerste reactie was enthousiasme. Ze zien er feestelijk uit, je kunt ze jarenlang hergebruiken en ze verliezen geen naalden (waar mijn pootjes een beetje jeuk van krijgen).

Maar zodra we ons er iets verder in verdiepten, werd het minder vrolijk. De meeste kunstbomen zijn gemaakt van plastic en metaal en reizen de halve wereld over voordat ze in een woonkamer belanden. En als ze uiteindelijk versleten zijn? Dan kunnen ze bijna nooit gerecycled worden. Om dat allemaal goed te maken, zou je dezelfde boom héél lang moeten gebruiken.

Dus… heb je er al een en ben je er blij mee — geweldig, blijf ’m lekker gebruiken. Maar een nieuwe kopen? Misschien niet.

Een echte, omgezaagde kerstboom

Deze optie laat mijn staart altijd een beetje harder zwaaien. Alleen de geur al maakt een hond helemaal gelukkig. Echte bomen worden gekweekt op velden die steeds opnieuw worden aangeplant, ze nemen CO₂ op terwijl ze groeien en je kunt ze na afloop composteren of de gemeente laten verwerken tot houtsnippers.

Maar het blijft natuurlijk een hele boom die wordt gekapt voor een paar weken gezelligheid. Niet slecht — zeker niet als je een lokale kiest — maar ook niet het lichtste stapje dat je kunt zetten.

Een levende boom in een pot

Bij deze mogelijkheid werd het ineens stiller aan de tafel. Een boom die gezellig bij je binnen staat, samen met je Kerst viert en daarna gewoon weer verder groeit buiten… dat klinkt bijna te mooi om waar te zijn.

Toch kan zo’n boom best gevoelig zijn. De kamer mag niet te warm zijn, je moet ’m voorzichtig water geven, hij mag niet te lang binnen blijven en dan maar hopen dat hij het buiten weer goed oppakt. Sommigen doen het fantastisch, anderen vinden het te veel gedoe.

Maar als het lukt, is het een prachtige traditie.

Dus… wat hebben wij uiteindelijk gedaan?

En dit is het deel waar ik extra blij van word.

Onze buurman heeft een grote dennenboom in zijn tuin — zo’n trotse, stevige boom waar in het voorjaar vogeltjes in wonen en die in de winter rustige kracht uitstraalt. Elk jaar snoeit hij ’m een beetje bij om hem gezond te houden.

Dit jaar bood hij ons de gesnoeide takken aan.

Zomaar. Zonder poespas. “Als jullie ze willen, neem ze gerust.”

En dat deden we.
We kochten geen boom.
We haalden niets in huis dat in plastic was verpakt.
We namen simpelweg aan wat de natuur — en een vriendelijke buurman — ons schonk.

Met een beetje schikken, een paar ornamenten en wat fantasie maakten we twee prachtige arrangementen. Zacht, natuurlijk, geurend naar winterbos.

En ineens voelde het hele huis als Kerst.

Waarom dit zo goed voelde

Er zat iets heel bijzonders aan het versieren met wat er al was. Er werd geen boom speciaal voor ons gekapt. Er werd niets vervoerd of verpakt. We gebruikten vazen die we al hadden, versieringen die ieder jaar terugkomen, en lieten de takken hun eigen vorm aannemen.

En misschien is dát wel wat duurzaamheid in het echte leven vaak betekent — niet perfect of strak, maar vriendelijk, eenvoudig en echt.

De boom van de buurman blijft gewoon staan. Hij blijft een thuis voor vogels en insecten. Hij blijft groeien. En wij mochten even een klein stukje van hem in huis halen, zonder dat we meer namen dan nodig.

Ons huis ruikt naar bos.
Het kostte helemaal niets.
En het voelt… eerlijk. Rustig. Mooi.

Een klein laatste kwispeltje

Als ik dit jaar iets heb geleerd, is het dat een duurzame keuze niet altijd uit een winkel komt. Soms komt ze van een buurman, van een simpel idee, of van een creatief moment aan de keukentafel.

Ons huis voelt feestelijk en warm — niet omdat we iets hebben gekocht, maar omdat we samen iets hebben gemaakt.

Als jij ook zoiets probeert, zou ik het geweldig vinden om te zien wat je maakt. Stuur foto’s, tag ons, of blaf even naar me via het internet — ik ben altijd nieuwsgierig.

Ik wens je een warme, zachte, vrolijke Kerst,
Kasper 🐾
Je viervoetige gids naar een duurzamer leven